Mamo tego Rider'a

Ostatnio mało tu moich dzieci. A że z nimi się nie nudzę i każdy dzień przynosi nowe, to fakt niezbity.
Ostatnio mają fazę na "Psi Patrol".
A że dzieci to dzieci, to utożsamiają się z bohaterami ulubionej bajki.

Marcin to "Rider"
Filip to "Zuma"
Matka (ja znaczy) to "Mama Tego Ridera".
Ojciec (Jędrek) to "Tata Zumy"
Jaś to "Jaś Mamy Tego Ridera"

Rider ma skuter (właściwie to quad, ale dla nich to skuter).
Zuma ma rowerek.
Skuter nie ma pedałów.
Rower ma.
Rider umie pedałować, ale skuter nie ma pedałów.
Zuma, mimo, że rower ma pedały, nie umie pedałować.
I tak ruszają się po podwórku. Najbardziej komicznie wygląda Filip, nieee, sorry- Zuma, bo ciągnie się za Marcinem vel. Riderem, tym pożalsięboże rowerkiem na trzech kołach, odpychając się nogami.

Co chwilę słyszę:
"Zumo, ruszamy na pomoc pieskowi"
"Gdzie tata tej Zumy?"
"Mamo Tego Ridera, przynieś nam pić"
"Mamo Tego Ridera, Jaś Mamy Tego Ridera śpi?"
"Rider stój"
"Rider i Zuma ruszają na ratunek"
"Tato tej Zumy, wróciłeś z pracy?"

Tak jest kilka razy dziennie, jak tylko wyjdą na dwór.
Jak tylko zwrócę się do nich "Marcin" czy "Filip", to zaraz mnie poprawiają.
"Nie jestem Marcin, jestem Rider"
"To nie jest Filip, to Zuma".

Ehhh, u nas to zawsze Całe życie z wariatami ;)


Spodobał Ci się mój post? Bądź na bieżąco- polub wariatów na Facebooku