Stylowe matki

Bycie mamą nie zwalnia nas z bycia kobietą. Wręcz przeciwnie powinnyśmy bardziej dbać o siebie, starać się modnie ubierać- nie tylko dres, dres i dres.

Dobra, przyznaje się bez bicia- u mnie różnie z tym bywa- czasem po prostu brak czasu. Chociaż od września codziennie robię makijaż i ubieram się w fajne ciuchy by zaprowadzić dziecko do szkoły i potem, gdy trzeba go odebrać.

Nie gonię za modą jak szalona, jednak dziwnym zbiegiem okoliczności, to co akurat na topie i mnie się podoba. Dziwne, nie?

Teraz już Polskę opanowała jesień. Zimno, plucha, słota. Szaro buro i smutno.

Czasem jednak da się przemycić w te smutawe nastroje trochę żywych barw.

Na przykład za pomocą dobrej kurtki przejściowej damskiej.

Nie ma co kryć- bez dobrej przejściowej kurtki ani rusz.

Warto więc połączyć praktycyzm (istnieje takie słowo?) z elegancją i stylem.

Aktualnie mamy do wyboru wiele kurtek przejściowychdamskich. Skończyły się bazarowe czasy, gdy idąc ulicą co druga dziewczyna miała taki sam ciuch. Teraz króluje oryginalność i różnorodność.

Cudne ramoneski, przepiękne chanelki czy pikowane przejściówki a może z pepitkowym wzorem? Ojj, jest w czym wybierać. Z kołnierzem lub bez, na zamek na środku czy z boku. Rózowe, brązowe, beżowe.

Mamuśki, dajmy szyku na spacerach czy w przychodni. To, że masz jedno, dwoje, dziesięcioro dzieci nie znaczy, że masz ubrać płachtę albo jutowy worek na grzbiet i maszerować.

Chociaż z drugiej strony, oryginalnie by jednak trochę było.

Znajdź swój model kurtki przejściowej.

A potem…

Spacery nam nie straszne, zbieranie kasztanów, żołędzi, żółtych i czerwonych liści. Niejeden men się za Tobą obejrzy. Wierz mi, że nie będzie zwracał uwagi na te pięć czy sześć ogonów, doczepionych do Twojej kiecki, ale pomyśli sobie „ale stylowa babka”.

Tak naprawdę niewiele trzeba, by wyglądać jak z okładki. Kilka fajnych dodatków, dobrze dobrana kurtka przejściowa damska, buty, spodnie. I już.

Monika też ma kilka typów:

Wybór taki, że głowa mała. Ciężko się zdecydować. Zapytam zatem, wzorem Gierka: „Pomożecie?”