Mów dziecku, że jest głupie!

Mów dziecku, że jest głupie. Wmawiaj, że do niczego się nie nadaje. Rób tak, śmiało! Nie wahaj się! Zabij w nim tym samym pewność siebie, spraw, że do końca swego życie będzie zahukane, przekonane o swojej beznadziejności. Mów mu tak, przecież nie jesteś rodzicem, a katem!

Mów, że laurka, którą Ci przyniósł to bohomazy, że ludzik z plasteliny jest wstrętny a rysunek nadaje się do wywalenia. Mów, przecież niech wie dzieciak, że nie umie nic ładnego zrobić.

Mów dziecku, że jest brzydkie. Grube. Tylko codziennie i na każdym kroku. Żeby nie zapomniało! Mów, że nie możesz na nie patrzeć!

Mów, że się dziecka wstydzisz, że wolałabyś, by go nie było! Wyobrażaj sobie głośno przy nim, jakby wyglądał Twój świat bez niego.

Stwórz człowieka bez poczucia wartości, zahukanego. Przekonanego o braku swojej wartości, nie potrafiącego walczyć o swoje. Przekaż społeczeństwu obiekt kpin, znęcania fizycznego i psychicznego- czemu tylko Ty masz po nim jeździć, dziel się z innymi.

Stwórz człowieka, który do niczego nie dojdzie, bo przecież do niczego się nie nadaje!

Stwórz człowieka, który na pytanie- jaki jesteś? Odpowie GŁUPI.

Czytając wczoraj na profilu pani Doroty Zawadzkiej wpis o tym, że właśnie tak odpowiedziało dziecko na pytanie kim jest, krew się we mnie zagotowała. A dodatkowo inna dziewczynka na to samo pytanie odpowiedziała, że jest brzydka. Okazało się, że to rodzeństwo.

Moje dzieci słyszą, że są ładne, mądre, super. Marcin to tak jest o swojej mądrości przekonany, że ostatnio, jak mu kazałam sprzątać zabawki, to stwierdził, że nie będzie sprzątał, bo jest mądry, a mądrzy ludzie nie sprzątają.

Nie zabijajmy w dziecku poczucia wartości, wręcz przeciwnie- wzmacniajmy je.

A te akapity początkowe niech będą dla Was wskazówką- Jak NIE traktować dziecka!